Gazi Mustafa Kemal’in “Eğitimdir ki bir milleti ya hür, bağımsız, şanlı, yüksek bir topluluk halinde yaşatır; ya da milleti esaret ve sefalete terk eder.” sözüyle başlarken bir milletin milli, ahlaki ve kültürel yönden güçlü, medeniyet bakımından kalkınmış olmasının ancak öğretmenlerin üstün gayret ve çalışmalarıyla mümkün olacağını belirtmek istiyorum.

            Öğretmenlik mesleği, her şeyden önce bir ideal, amaç ve hizmet mesleğidir. Tıpkı toprak altına atılan bir tohumun, onlarca tohum verebilmesi için kendisini feda etmesi gibi, öğretmen de hayatını bu anlamlı ve şerefli meslek uğruna adayabilendir. Öğretmenlik, insanlık tarihinin en önemli ve ölümsüz mesleğidir. Öğretmen; bilgi, beceri ve donanımıyla topluma rehber, topluma arkasını dönmeden sürekli önde giden bir gönül eridir.

            Öğretmen; gönlünde baharları taşıyarak en uzak iklimlerin yıkadığı kıraç ama kutsal topraklarda rengârenk çiçekleri yetiştirmeye sevdalanmış ve bu uğurda hayallerini süsleyen minik yavrulara ulaşmak için mesafeleri kat eden bir sevda abidesidir. Anadolu’nun herhangi bir ücra köşesinde gizlenmiş, kim bilir hangi yavrunun havası, suyu, oksijenidir öğretmen.

            Cebindeki mendili ile öğrencisinin akan burnunu silmenin adıdır öğretmenlik. Öğretmenlik; o ağladığında ağlayabilmek, güldüğünde gülmek, gönül ve ruh dünyasına ilmek ilmek nakış işlemektir. Kısacası almadan vermenin, gönül koymadan sevmenin, burun kıvırmadan konuşabilmenin, çağrılmadan koşabilmenin, gururlanmadan yaşayabilmenin, gözyaşını göstermeden ağlayabilmenin… İnanın, tek adıdır öğretmenlik.

            Peygamber Efendimizin buyurduğu gibi öğretmenlik; “Âlimin mürekkebi, şehidin kanından üstündür” Hadis’ine mazhar olabilmektedir.

            Sevgili Öğretmenlerim,

           Bu şerefli mesleği seçtiğiniz için sizleri kutluyorum. Bilgi çağını yaşadığımız bir dönemde teknoloji ne kadar etkili olursa olsun, öğretmenin etkin olmadığı bir eğitim sisteminin başarılı olması düşünülemez. Bizler, Türk Millî Eğitiminin Temel Amaç ve İlkeleri çerçevesinde, geçmişini ve özünü sağlam bir tarih şuuru içerisinde algılayan, yetenek ve kabiliyetlerini bilen, geleceğe umutla bakan, insan sevgisiyle dolu, bizi biz yapan değerlerimizle donatılmış bireyler yetiştirme azmi ve gayreti içerisinde olmalıyız.

Çok yakın bir zamanda yaşadığımız 15 Temmuz olayları Türkiye’yi işgal girişimidir. Bu girişimin görünürde taşeron bir örgütü vardı: FETÖ. Bu grubun örgütlenmeye başlaması eğitim ve öğretmenler aracılığıyla oldu. Grubun geçmişine baktığımızda; Anadolu’nun zeki, parlak öğrencilerini üniversite sınavlarına, olimpiyatlara hazırlayıp toplumsal meşruiyetini ilk etapta topladığı başarılı çocukların sınav sonuçları üzerinden sağlayan bir örgüt görüyoruz. Uzun vadeli, gizli hedefini bilmediğimiz için eğitimdeki başarıları birçoğumuzu ikna etti. Bir öğretmen gözüyle baktığımızda şunu gördük ki bir takım zeki çocukların testlerde, bilim olimpiyatlarında ya da TÜBİTAK olimpiyatlarında başarılı olmaları ya da altın madalya almış, ülkenin en iyi okullarında okumuş olması vatanlarına, dinlerine, ailelerine yabancılaşmalarına engel olamamıştır. Aksine, kendi milletine ihanet edecek kadar eğitim aracılığıyla robotlaştırılmışlardır.

Eğer eğitim bize araştırmayı, sorgulamayı, bildiklerimizin doğruluğunu test etmeyi öğretmezse, bu bilinci aşılamazsa 15 Temmuz gecesi olduğu gibi kendi halkını bombalayan pilotlar gibi insanlar yetişir. Bunların hepsi çok iyi eğitim almış insanlardı. Her ne kadar bir kısmı geldikleri yere çalınan sorularla gelmişse de çalışarak gelenler olduğunu da biliyoruz. Fakat nihayetinde aldıkları eğitim kendi vatandaşlarına ihanet etmelerine engel olamamıştır. Eğitimin, insanı özgürleştirme aracı olabileceği gibi insanı köleleştirebileceğini de gördük o gece.

Bu süreçte; terör örgütleriyle bağı olan öğretmenlerin olduğu ortaya çıktı. Devletimiz bu konuda gerekeni yapacak ve bu isimler Milli Eğitim camiasından temizlenecektir. Fakat vatana sadece terör örgütlerine üye olarak ya da onlar için çalışarak ihanet edilmez; mesleğini gereği gibi yapmamak, öğrencilere gerekli eğitimi vermemek, tembellik etmek, görevi savsaklamak da vatana ihanettir. Bu örgütlere üye olmamak bizi otomatik olarak vatansever yapmaz. Vatanseverliğin ölçüsü; kendini mesleğine adamaktır, gelecek nesillerin doğru yetişmesi için en yüksek performansı göstermektir.

Eğitimciler olarak en acil, en önemli vazifemiz; milletin içinden çıkmış, kimsenin özel ünitesinden geçmemiş, kendini devletine ve milletine adamış vatan evlatları yetiştirmektir. Zira terörle mücadelede en önemli unsurlardan biri, milli ve manevi değerlerle donanmış eğitim ordusunun hazırlanmasıdır.

15 Temmuz gecesi bir kez daha gördük ki milletimizin mayası çok sağlam. İnsanlarımız hayatı pahasına sokağa çıktı, tankların altına yattı, mermilere göğüs gerdi. Türk milletinin 15 Temmuz Demokrasi Destanı, yarının tarih kitaplarında ders olarak okutulacak niteliktedir. Böyle ‘kaçarı yok’ bir tuzaktan başka bir millet asla kurtulamazdı. Böyle bir milletin çocuklarına öğretmenlik yapmak büyük bir sorumluluk, aynı zamanda büyük bir onurdur. Biz, bu sürece dair eğitimci rolümüzün gerektirdiği görevleri yerine getireceğiz.

Milletimiz, Allah’ın yardımına layık olacak kadar halis durdukça tarih yüzümüzü güldürecektir.

            Doğruyu, güzeli, iyiyi, her alanda yeniliği ve yenileşmeyi savunan; gerçekleri anlatan, analitik düşünmeyi ilke edinen, değerleriyle barışık, geçmişiyle köprü kurabilen, istikbalimizin ışık saçan aydınlık nesillerini büyük bir sabır ve özveri ile yetiştiren öğretmenlerimizin 24 Kasım Öğretmenler Günü’nü kutlar, görevini ifa ederken şehit düşen öğretmenlerimize Yüce Allah’tan rahmet dilerim. Ruhları şad olsun.

                                                                                                           Ramazan ÇELİK

                                                                                                       İl Milli Eğitim Müdürü